mijn complimenten

Ik kreeg deze week het ultieme compliment voor iemand die mede-oprichter is van complimentisme: "wat leuk dat jij zoveel complimentjes geeft aan iedereen!"


En leuk is het.
Sinds we met dit 'project' bezig zijn heb ik mezelf een soort van aangeleerd om wat vaker een compliment te geven aan mijn medemens. Maar met mate natuurlijk, ze moeten wel oprecht blijven. Al zijn ze vaak wat oppervlakkig, "wat zie je er leuk uit vandaag" en "dat heb je mooi gemaakt" zijn de revue vaak gepasseerd maar je maakt mensen er echt blij mee heb ik gemerkt.
De reacties zijn gevarieerd. Wat opvalt is het verschil tussen reacties van mensen die vaak een compliment krijgen en zij die niet gezegend zijn met dat die altijd-goed-zittende-coupe of dat gevoel voor stijl. Bij deze laatste groep kreeg ik vaak een wantrouwende blik of een verlegen "dankje" in tegenstelling tot de mensen die het complimentisme in hun bloed hebben; "ja, leuk hè!" en "ja ik ben er zelf ook heel blij mee".

Het is een feelgoodmomentje als je dat ene, gemeende, complimentje geeft. De glunderende blik van de cassière bij de Aldi is me het meest bijgebleven. Hoe fijn is het om te horen dat je je werk goed doet als je je dag in dag uit uit de naad werkt in een supermarkt.
Of dat meisje bij de Zara die juweeltjes van schoenen aan had; hoe blij wordt je als je je mooiste paar uit de kast pakt en bevestigd wordt dat je ermee gezien wordt?

Iedereen zou het meer moeten doen, om andere mensen een goed gevoel te geven maar zeker ook jezelf.
Weinig moeite en zoveel effect.

mijn complimenten,
compLImentisme